ایران اکازیون:یک تیم بین‌المللی از دانشمندان بنظر می‌رسد که توانسته‌اند کلید پدیده‌ای موسوم به “گرم شدن کیهانی” را که مسئول کاهش چشمگیر در تولید ستارگان در مقیاس کیهانی است، کشف کنند.
به گزارش بیگ بنگ به نقل از ایسنا، پیش از این تحقیق، دلیل گرم شدن کیهانی تا حد زیادی ناشناخته باقی مانده بود، با این حال با ابرسیاهچاله‌های حاضر در مرکز کهکشان‌های خفته، مرتبط شناخته شده بود. به طور معمول، ستارگان از ابرهای گاز و غبار میان ستاره‌ای شکل می‌گیرند که با گذشت زمان سرد شده و شکل‌گیری توده‌ها را ممکن می‌سازند. اگر این توده‌ها از جرم کافی برخوردار شوند، در خود فرو ریخته و هسته یک ستاره جدید را شکل می‌دهند.
تصور می‌شود که گرم شدن کیهانی از وقوع این امر با گرم کردن مداوم گاز جلوگیری کرده و مواد تشکیل دهنده ستاره را بسیار داغ و پرانرژی نگه می‌دارند تا توده اولیه تشکیل نشود. تحقیقات پیشین بر سیاهچاله‌ها به عنوان عامل این پدیده اشاره داشتند اما تاکنون هیچ رصد مستقیمی برای تائید این نظریه انجام نشده است. این امر به خاطر مشکلات ذاتی در نقشه‌برداری از مواد در یک مقیاس کهکشانی و سرعتی است که رویدادهای سیاهچاله‌ای در آن روی می‌دهند.
شاهد گمشده توسط ستاره‌شناسانی کشف شد که در تحقیق جدید آسمان دیجیتالی اسلون موسوم به “نقشه‌برداری از کهکشان‌های نزدیک در رصدخانه آپاچی پوینت”شرکت کرده بودند. آنها کهکشانی با همه ترکیبات درست برای تولید نسل جدیدی از ستارگان را شناسایی کردند که به دلیل گرم شدن کیهانی، تنها از ستارگان پیر برخوردار بود. این نوع تازه کشف شده از کهکشان به “آبفشان قرمز” مشهور است که به دلیل رنگ قرمز ستارگان پیر اینگونه نامگذاری شده است.
نخستین آبفشان قرمز کشف شده “آکرا” نام گرفته و کهکشان همسایه نزدیک آن نیز به طور موقت “تتسو” نامیده شده است. ستاره‌شناسان دریافتند که ابرسیاهچاله‌های غول‌پیکر در مرکز آکرا مقادیر زیادی از ماده کهکشان تتسو را مصرف کرده آن را برای سوخت رسانی به بادهای قدرتمند خورشیدی بکار می‌برد. محققان بر این باورند که بادهای منتشر شده توسط این سیاهچاله باعث افزایش گرما و انرژی گاز در آکرا تا دمای بالای آستانه شکل‌گیری ستاره می‌شود. آنها همچنین معتقدند که کهکشان راه شیری نیز از این قاعده مستثنی نبوده و اینکه در آینده در اثر بادهای تولید شده توسط سیاهچاله مرکزی آن به یک آبفشان قرمز تبدیل خواهد شد. جزئیات بیشتر این پژوهش در مجله Nature منتشر شده است.
سایت علمی بیگ بنگ / منبع: sciencedaily.com
