بیگ بنگ: قبل از ماموریت های آپولو به ماه، دانشمندان بر این باور بودند که فرارها – از جمله آب- ممکن است در نواحی ماه که همیشه در سایه هستند در قطب ها جمع شده باشند. سپس فضانوردان با خود تکه های نمونه برداری شده از ماه را آورد که امکان اندازه گیری واقعی را فراهم کرد: آنها هیچ یک از مواد معدنی موجود در آب را که مشابه زمین باشد پیدا نکردند.
به گزارش بیگ بنگ، در بیش از ده سال گذشته، هر چند پیشرفتهایی متعددی این بحث را زنده کرده، به ویژه با تجزیه تحلیل های جدید از شیشه های موجود در مواد آتشفشانی در نمونه های ماه، محققان به وجود آب در داخل ماه پی برده اند. در همین حین چندین ماموریت فضایی به ماه نیز آغاز شده است. آنهایی که برای پیدا کردن آب از استوسکوپی نوترون استفاده کرده اند به نتایج مبهمی دست یافته اند، ولی به نظر می رسد دانشمندانی که از استوسکوپی مادون قرمز استفاده کرده‌اند به نتایج واضحی از تشخیص آب در سطح ماه رسیده اند، هرچند در تناقض با آزمایش به روش نوترون میباشد.
ستاره شناسان دانشگاه هاروارد برای شناسایی آب در ماه یک روش جدید پیشنهاد داده اند، تصویر بالا روش امیدوار کننده ی آنها برای تشخیص محل آب در ماه را نشان می دهد. پرتوهای کیهانی کهکشان(GCR) که به سطح ماه نفوذ میکنند، هنگام برخورد یک لایه با موادی که شامل اتمهای هیدروژن هستند( مانند آب) باعث دفع پروتون هایی (توپها قرمز ) میشوند که میتواند با ابزار مناسب در یک ماهواره در حال چرخش در مدار ماه، قابل تشخیص باشند. جزئیات بیشتر این پژوهش در مجله ی ساینس دایرکت منتشر شده است.
سایت علمی بیگ بنگ / منبع: phys.org
