ایران اکازیون:دانشمندان در آزمایشگاه به نشانه‌هایی از یک طول موج خاص نور فروسرخ دست یافتند که وقتی مولکول‌های کربن مونوکسید و نیتروژن به یکدیگر می پیوندند، جذب می شود. یخ‌های کربن مونوکسید و نیتروژن هر کدام طول موج‌های متفاوتی را جذب می کنند، اما ادغام آنها نشان از جذب طول موجی مختلف و اضافی حکایت دارد. حالا اخترشناسان با استفاده از تلسکوپ ۸ متری جِمینی جنوبی در شیلی موفق شدند این نشانه منحصربفرد را در «تریتون» بزرگترین قمر نپتون ثبت کنند.
به گزارش بیگ بنگ، کربن مونوکسید و نیتروژن، اتمسفر زمین را در قالب یخ ترک می کنند، نَه یخ. در واقع، نیتروژن مولکولی بعنوان گاز غالب در هوایی که استنشاق می کنیم، شناخته می شود؛ اما کربن مونوکسید آلاینده نادری است که میتواند مرگبار باشد. در قمر دوردست تریتون، کربن مونوکسید و نیتروژن یخ می زنند. این گازها میتوانند یخ‌های خاص خود را تشکیل بدهند و یا بر اساس داده‌های جِمینی، در یک ترکیب یخی با هم ادغام شوند. این ترکیب یخی میتواند در آبفشان‌ها و چشمه‌های آبگرم تریتون ایفای نقش کند و داده‌های فضاپیمای ویجر ۲ ناسا هم مهر تاییدی بر این موضوع می‌زند.
دکتر «استفان تگلر» نویسنده اصلی مقاله و اخترشناس در دانشگاه ایالتی آریزونا گفت: «اگرچه آثار طیفی یخی که از آنها پرده برداشتیم، کاملا منطقی است، به ویژه این ترکیب یخی که میتواند در آزمایشگاه هم ساخته شود، اما وجود این طول موج خاص از نور فروسرخ در جهانی دیگر بی‌سابقه است.»
فضاپیمای ویجر ۲ موفق شد در سال ۱۹۸۹ عکس‌هایی از آبفشان‌های فعال تریتون در منطقه قطب جنوب این قمر بگیرد. از آن زمان به بعد، برخی مدعی شده‌اند که وجود اقیانوس درونی بعنوان منبع احتمالی این مواد به بیرون منتشر شده است. یا شاید این آبفشان‌ها زمانی فوران می کنند که خورشید تابستانی بر این لایه نازک از یخ فرّار در سطح تریتون می تابد. در این فرایند، یخ نیتروژن و کربن مونوکسید ایفای نقش دارند. احتمال دارد این ترکیب یخی در واکنش به الگوهای متغیر نور خورشید به سمت سطح تریتون حرکت کرده باشد.
دکتر «هنری رو» یکی از نویسندگان مقاله و معاون رصدخانه جِمینی خاطرنشان کرد:«علی‌رغم فاصله تریتون از خورشید و دمای پایین، این میزانِ کم نور خورشید کافی است تا موجب بروز تغییرات فصلی نیرومندی در سطح و اتمسفر تریتون شود. این مطالعه قدرت ترکیب مطالعات آزمایشگاهی با مشاهدات تلسکوپ را نشان میدهد چرا که میتوان از آن برای درک فرایندهای سیاره‌ای در محیط‌های بیگانه استفاده نمود.» یافته‌های این مقاله در مجله Astronomical منتشر شده است.
ترجمه: منصور نقی‌لو / سایت علمی بیگ بنگ
منبع: sci-news.com
