ایران اکازیون:ستاره شناسان موفق به کشف ستاره‌ای با پنج سیاره شبه زمین شدند. این ستاره با ۱۱.۲ میلیارد سال قدمت، مسن‌ترین ستاره دارای سیارات شبه زمین به شمار می‌آید؛ چنین موضوعی نشان می‌دهد که قدمت سیارات شبه زمینی و در نتیجه شانس وجود حیات هوشمند فرا زمینی در سراسر کیهان با قدمتی بیش از ۱۳.۸ میلیارد سال بسیار زیاد میباشد.
به گزارش بیگ بنگ به نقل از همشهری، تیمی بین‌المللی از اخترشناسان به رهبری محققان دانشگاه بیرمنگهام با استفاده از داده های تلسکوپ فضایی کپلر ناسا موفق به رصد سیاره هایی در مدار ستاره Kepler-444 شدند، ستاره‌ای که در فاصله ۱۱۷ سال نوری از زمین و هم سو با صورت فلکی لیرا قرار گرفته است، صورت فلکی که در آسمان شمالی واقع شده است. محققان از نوسانات نوری ستاره برای محاسبه سن آن استفاده کردند و دریافتند این ستاره در دسته اولین ستارگانی قرار دارد که در حدود ۱۱.۲ میلیارد سال پیش نور خود را بر پهنه کهکشان راه شیری گسترانیده‌است.
خورشید، زمین و دیگر سیاره‌های منظومه خورشیدی در تاریخی جدید‌تر ایجاد شده‌اند، در حدود ۴.۵ میلیارد سال پیش؛ از این رو منظومه ی Kepler-444 سنی دو برابر سامانه خورشیدی دارد. در واقع در کمال شگفتی سیارات شبه زمین این سامانه زمانی که جهان یک پنجم عمر کنونی‌اش را داشته، به وجود آمده‌اند. به بیانی دیگر زمانی که زمین تشکیل شده است، سیاره های کپلر Kepler-444 هم سن کنونی زمین بوده‌اند. سیاره هایی که در مدار این ستاره در حرکتند، سکونت‌پذیر نیستند، اما کشف چنین سیاره‌های کهنسال و سنگی نشان از آن دارد که احتمال وجود جهان‌هایی قدیمی‌تر در مناطق سکونت پذیرتر کهکشان راه شیری چندان غیر قابل تصور نیست.
به گفته بیل چاپلین اختر فیزیکدان دانشگاه بیرمنگام، این کشف نشان می دهد چنین انواعی از سیاره‌های شبه زمینی که در اوایل تاریخ کهکشان در ۱۳ میلیارد سال قبل ایجاد شده اند بسیار زیاد میباشند و از این رو احتمال وجود حیات‌های هوشمند پیشرفته در کهکشان بسیار زیاد است. سیاره هایی که در مدار Kepler-444 در حرکتند کوچک بوده و دامنه بزرگی آنها از عطارد تا ناهید متغیر است. فاصله این سیاره‌ها تا ستاره میزبانشان بسیار کم است و هر پنج سیاره نسبت به ستاره خود فاصله‌ای نزدیک‌تر از عطارد به خورشید دارند. این سیارات در کمتر از ۱۰ روز زمینی حول ستاره میزبان می‌چرخند. در ویدئوی زیر می توانید با موقعیت و نحوه چرخش سیارات در این سشیستم ستاره ای بیشتر آشنا شوید:
ابعاد Kepler-444 نیز سه چهارم ابعاد خورشید است، و اگر چه درجه حرارت آن ۷۰۰ درجه از خورشید کمتر است، فاصله نزدیک سیاره ها تا این ستاره باعث شده سطح این سیاره‌ها مذاب باشند. منطقه قابل سکونت در مدار یک ستاره ۶ برابر فاصله دورترین ستاره در این سامانه سیاره ای است. سن این ستاره با کمک تلسکوپ فضایی کپلر محاسبه شد. شدت درخشش ستاره‌ها به دلیل به دام افتادن امواج صوتی درون آنها متغییر است زیرا این امواج باعث انقباض و انبساط ستاره‌ها می‌شوند، گویی ستاره در حال تنفس است. زمانی که ستاره‌ای منقبض می‌شود، داغ تر و درخشان‌تر می‌شود و زمانی که منبسط می‌شود، سردتر و کم نورتر.
نوسان نور ستاره‌ها به سرعت امواج صوتی بستگی دارد که درون ستاره‌ها به دام افتاده‌اند که این نیز خود وابسته به ساختار هسته ستاره است. مواد درون قلب ستاره‌ها با افزایش سن آنها و تبدیل شدن هیدروژن آنها به سوخت لیتیومی، تغییر می‌کنند. با تغییر ساختار و ترکیب هسته، سرعت حرکت امواج صوتی در میان ستاره نیز تغییر پیدا می‌کند و این نیز روی شدت درخشش ستاره اثر می‌گذارد. جزئیات این پژوهش نجومی در مجله Astrophysical منتشر شده است.
سایت علمی بیگ بنگ / منابع بیشتر: universetoday , theguardian
