ایران اکازیون:سازمان ملی هوانوردی و فضایی آمریکا (ناسا) قرار است ماموریت کاوشگر خورشیدی پلاس را در تابستان ۲۰۱۸ با هدف مطالعه بادهای خورشیدی، به مدار ستاره منظومه شمسی پرتاب کند.
به گزارش بیگ بنگ به نقل از ایرنا، بادهای خورشیدی جریانهایی از ذرات ریزاتمی هستند که از جاذبه خورشید فرار کرده و از میدان مغناطیسی آن برای حرکت خود بهره میگیرند. این جریانها با سرعت مافوق صوت قادرند میلیارها کیلومتر را بپیمایند و سیاره ما و سایر سیارات منظومه شمسی را تحت تاثیر قرار دهند. برای مثال در سال ۲۰۱۵ میلادی اطلاعات به دست آمده از کاوشگر MAVEN ناسا نشان داد این بادهای خورشیدی، اتمسفر مریخ را اتم به اتم متلاشی میکنند. خاستگاه این بادهای خورشیدی مسالهای است که از چند دهه قبل ذهن محققان را به خود مشغول کرده است. اما بررسی این پدیده از فاصله نزدیک به معنای ارسال یک کاوشگر فضایی به اتمسفر خورشید و دمایی نزدیک به ۱۴۰۰ درجه سانتیگراد است.
اکنون با پیشرفتهایی که در مهندسی دما حاصل شده است و امکان محافظت از کاوشگر را در برابر چنین گرمایی فراهم میکند، ناسا قادر است کاوشگری را به اتمسفر خورشید پرتاب کند. بدنه این کاوشگر که Parker Solar Probe نام دارد از جنس کامپوزیت کربن با ضخامت ۱۱۴ میلیمتر است و میتواند دمای درون کاوشگر را حدود دمای اتاق نگه دارد. این کاوشگر تقریبا به اندازه یک اتومبیل است و قرار است با استفاده از جاذبه سیاره ناهید در یک بازه زمانی ۷ ساله خود را به خورشید برساند. سپس با سرعت حدود ۷۰۰ هزار کیلومتر در ساعت از درون اتمسفر خورشید و از فاصله ۶.۲۷ میلیون کیلومتری سطح آن عبور کند. این فاصله هفت برابر نزدیک تر از فاصلهای است که تاکنون یک فضاپیما از آن عبور کرده است. قرار است این کاوشگر در ماه جولای سال ۲۰۱۸ میلادی با استفاده از راکت Delta IV Heavy به فضا پرتاب شود.
پنج نکته مهم درباره این ماموریت به شرح زیر است:
حرارت
کاوشگر پلاس در این ماموریت با حرارت فوق العاده زیادی مواجه می شود. در نزدیکترین فاصله این فضاپیما به خورشید، سپر خورشیدی این فضاپیما با دماهایی تا بیش از هزار و ۴۰۰ درجه سانتی گراد مواجه می شود. بنابراین این فضاپیما به فناوری جدیدی برای محافظت از خود در برابر آسیب بسیار زیاد ناشی از فعالیت خورشیدی نیاز خواهد داشت.
براد توکر از دانشکده تحقیقاتی ستاره شناسی و اختر فیزیک دانشگاه ملی استرالیا گفت: بزرگترین جهش در فناوری این ماموریت، سپر حرارتی فضاپیما است. این سپر حرارتی یک سپر کامپوزیتی با ضخامت ۱۱.۵ سانتی متر است که می تواند در برابر دماهای حدود ۱۴۰۰ درجه سانتی گراد مقاومت کند. استفاده از کامپوزیت کربن به محققان اجازه می دهد که کارهای بسیار پیچیده تری انجام دهند، از جمله با کمک این سپر حرارتی، محموله فضاپیما در دمای عادی باقی خواهد ماند.
فاصله
سال ۱۹۷۶، فضاپیمای Helios 2 به ۴۳ میلیون کیلومتری خورشید رسید که نزدیک ترین فاصله ای بود که یک فضاپیما توانسته بود به خورشید نزدیک شود. اما ماموریت کاوشگر خورشیدی پلاس و پرواز آن در فاصله ۶.۲۷ میلیون کیلومتری از سطح خورشید، نزدیک ترین فاصله به خورشید خواهد بود.
ماموریت کاوشگر خورشیدی پلاس کمک می کند که اسرار خورشید را دریابیم. این کاوشگر اتمسفر خارجی خورشید را بررسی خواهد کرد و رصدهای مهمی انجام خواهد داد که به پرسش های چندین دهه ای در مورد فیزیک چگونگی فعالیت ستاره ها پاسخ خواهد داد. یکی از این اسرار در مورد تاج غیر قابل پیش بینی خورشید است که باد خورشیدی، فوران های و جرم از تاج خورشیدی را تولید می کند. در این ماموریت جریان انرژی ردیابی و تلاش می شود که عامل شتاب دهنده بادهای خورشیدی مشخص شود. محققان همچنین امیدوارند که دریابند چرا این فام سپهر میلیون درجه ای ۱۰۰ برابر داغ تر از سطح خورشید است.
آب و هوای فضا
نقطه اساسی این ماموریت این است که ناسا می تواند اطلاعات بیشتری در مورد آب و هوای فضا و طوفان های خورشیدی، فوران های جرم و انرژی خورشید بدست آورد. به واقع، ذرات باردار شده به منظومه شمسی فرستاده می شوند و توانایی مختل کردن حیات روی زمین، از کار انداختن شبکه های تولید برق و از کار انداختن ماهواره های ارتباطاتی را دارند.
سرعت
به گفته ناسا، فضاپیما به اوج سرعت آن ۷۲۴ هزار کیلومتر در ساعت خواهد رسید که با این سرعت می توان در عرض یک ثانیه از فیلادلفیا به واشنگتن دی سی رفت.
سایت علمی بیگ بنگ / منابع بیشتر: sciencealert.com , space.com