ایران اکازیون:تاج زمین یک لایۀ رقیق و از اتم‌های هیدروژن است که به گونه‌ای سست در بند گرانش زمین گرفتار شده است. مشاهدات اخیر رصدخانه خورشیدی و هلیوسفری ناسا(سوهو) نشان می دهد که این لایۀ هیدروژنی به دور زمین تا ۶۳۰ هزار کیلومتر دورتر نیز زمین را احاطه کرده که این مقدار ۵۰ برابر قطر سیارۀ زمین میباشد.
به گزارش بیگ بنگ، دکتر «ژان لو برتوکس» محقق ِ دانشگاه سنت کوئنتین در فرانسه گفت: «اولین تسلسکوپ در ماه که توسط فضانوردان آپولو ۱۶ در سال ۱۹۷۲ گذاشته شد، عکسی هیجان‌انگیز از تاج زمین گرفت. در آن زمان، فضانوردان در سطح ماه نمی دانستند که این تاج چه ماهیتی دارد.» ابزار «SWAN» در ماهواه سوهو از حسگرهای حساسی برای رهگیری نشانه‌هایی از هیدروژن و تعیین فاصله آنها از زمین استفاده می کند.
رسیدن به دیدگاهی مناسب که از آن بشود تاج ِ زمین(Geocorona) را بررسی کرد، بسیار دشوار است. این تاج از روی سطح یا حتی از مدار پایین زمین کمابیش ناپیدا است. معروف‌ترین عکسی که از آن گرفته شده در سال ۱۹۷۲ توسط فضانوردان ماموریت آپولو ۱۶ میباشد، زمانی که ماه، زمین و خورشید به گونه‌ای هم‌خط شدند که فضانوردان توانستند عکسی از نور خورشید که در تاج زمین پراکنده شده بود، بگیرند.
مشاهدات اخیرِ رصدخانه سوهو (متعلق به ناسا و آژانس فضایی اروپا) نشان می دهد که تاج هیدروژنی زمین به میزان ۶۳۰۰۰۰ کیلومتر گستردگی دارد؛ یعنی ۵۰ برابر بزرگتر از قطر سیاره ما. دکتر برتوکس در ادامه افزود: «خورشید از طریق طول موج معینی از نور فرابنفش به نام لیمن-آلفا با اتم‌های هیدروژن برهمکنش می کند که اتم‌ها می توانند به جذب و نشر آنها بپردازند. چون این نوع از نور توسط اتمسفر زمین جذب می شود، فقط از فضا قابل رویت می باشد. ابزار SWAN توانست با بهره‌گیری از ابزار جذب هیدروژنی‌اش، نور لیمن-آلفا را در تاج زمین اندازه‌گیری کند و اتم‌های هیدروژن را در فضای میان سیاره‌ای رها کند.»
دکتر «ایگور بالیوکین» از موسسه تحقیقات فضایی اظهار داشت: «ما در زمین به این منطقه، خلاء می گوییم؛ پس این منبع اضافی از هیدروژن آنقدر قابل توجه نیست که در کاوش‌های فضایی سهولت ایجاد کند. تابش‌های فرابنفش را هم میتوان به تاج زمین نسبت داد زیرا اتم‌های هیدروژن نور خورشید را در همه جهات پراکنده می سازند؛ اما تاثیر بر روی فضانوردان در مدار ماه در مقایسه با منبع اصلی تابش یعنی خورشید، ناچیز است.»
محققان گفتند: «از بایگانی‌های داده‌های چندین سال پیش میتوان برای پژوهش‌های تازه استفاده کرد. این کشف نشان‌دهندۀ ارزش داده‌هایی است که بیش از ۲۰ سال پیش گرد آمده بودند و همچنین عملکرد استثنایی سوهو را هم نشان می‌دهد.» جزئیات بیشتر این پژوهش در مجله Geophysical Research: Space Physics منتشر شده است.
ترجمه: منصور نقی‌لو/ سایت علمی بیگ بنگ
منبع: sci-news.com
