ایران اکازیون:در سال ۱۹۹۸ یک شهاب‌سنگ با برخورد به زمین، بازی بسکتبال بچه‌ها را به هم زد. بعدها مشخص شد که این سنگ فضایی به همراه سنگ دیگری که همان سال در کشور مراکش به زمین اصابت کرد، آثاری از آب مایع و ترکیبات آلی ضروری برای حیات را داشتند. حالا، تحلیل شیمیایی جامع دو شهاب‌سنگ نشان می دهد که مواد آلی آنها می تواند از یک جهان اقیانوسی باستانی نشات گرفته باشد. پس این امکان به آنها داده می شود تا هر جایی که سقوط می کنند، بذر حیات را هم در آنجا پراکنده کرده باشند.
به گزارش بیگ بنگ، اگرچه ما از تمامی ترکیبات موجود خبر نداریم، اما ترکیبات کلیدی حیات شامل آب مایع و یک میزبان ترکیبات آلی مثل آمینو اسید هستند. شواهدی از این دست قبلا در فضا و شهاب‌سنگ‌ها یافت شده‌اند، اما هرگز در زمان و مکان یکسانی چنین چیزی نبوده است. مطالعات قبلی درباره این شهاب‌سنگ‌ها برای اولین بار نشان داد که این دو کنار هم روی داده‌اند.
این عامل بر جذابیت مطالعه شهاب‌سنگ‌ها می افزاید. تیمی بین‌المللی از دانشمندان به تجزیه و تحلیل ترکیبات آلی در بلورهای نمک ۲ میلی‌متری درون شهاب‌سنگ‌ها پرداختند. سنگ‌ها در مرکز فضایی جانسون ناسا نگهداری شده بودند و بخش‌های ریز و با دقت کنار گذاشته شدند. سپس، از پرتو ایکس و میکروسکوپ برای آزمایش آنها کمک گرفته شد. علاوه بر آثار آب مایع، آزمایشات نشان دهنده وجود مواد آلی مثل کربن، اکسیژن، نیتروژن و ترکیبات پیچیده‌تری مثل هیدروکربن‌ها و آمینو اسیدها بودند.
«کوئینی چان» نویسنده ارشد مقاله گفت: «این اولین بار است که ما انبوهی از مواد آلی مرتبط با آب مایع پیدا کرده‌ایم که واقعا برای منشا حیات و منشا ترکیبات آلی پیچیده در فضا اهمیت بالایی دارد. ما یک سری ترکیبات آلی را بررسی می کنیم که می توانند سرنخی از منشا حیات به ما بدهند.» محققان با استفاده از آن اطلاعات، شواهد بدست آمده را بررسی کردند تا تاریخچه شهاب‌سنگ‌ها را مشخص نمایند و دریابند که آنها ترکیبات خود را از کجا بدست آورده‌اند. به مانند اکثر سنگ‌های فضایی، این شهاب‌سنگ‌ها شاید بقایای حاصل از شکل‌گیری منظومه‌شمسی باشند، اما ویژگی‌های شیمیایی آنها بسیار پیچیده است. محققان این طور نظریه‌پردازی می کنند که بلورها در اثر آب‌های پرتاب شده به فضا به درون سنگ‌ها راه یافته‌اند؛ به مانند موارد مشاهده شده در «انسلادوس» قمر زحل.
یوکو کبوکاوا یکی از نویسندگان مقاله گفت: «ما نشان دادیم که مواد آلی تا حدودی به مواد یافت شده در شهاب‌سنگ‌های ابتدایی شباهت دارند، اما حاوی مواد شیمیایی اکسیژن داری بیشتری بودند. در کنار شواهد دیگر، نتایج بدست آمده از این ایده حمایت می کنند که مواد آلی از یک جرم والد غنی از آب موسوم به جهان اقیانوسی در منظومه شمسی ابتدایی (مثل سِرِس) سرچشمه گرفته‌اند.»
بر اساس گفته‌های تیم، ممکن است مولکول‌های زیستی یا حیات میکروسکوپی شاید در بلورهای نمک به دام افتاده و به جاهای دیگر کیهان منتقل شده‌اند. برخوردهای میان سیارک‌ها می تواند باعث پراکندگی مواد آلی شود. برخورد شهاب‌سنگ‌ها با سیاره‌هایی مانند زمین هم می تواند فرگشت موجودات پیچیده‌تری را در پی داشته باشد. همه چیز به این نتیجه‌گیری ختم می شود که منشاء حیات در جای دیگر هم ممکن است. طیف بسیاری زیادی از ترکیبات آلی در این شهاب‌سنگ‌ها وجود دارند که از جمله آنها می توان به نوعی ابتدایی از مواد آلی اشاره کرد که احتمالا حکایت از ترکیب آلی منظومه‌شمسی دارد. این مقاله در مجله Science Advances منتشر شده است.
ترجمه: منصور نقی لو/ سایت علمی بیگ بنگ
منبع: newatlas.com
