فضاپیمای “جونو” که در سال ۲۰۱۶ در مدار سیاره مشتری قرار گرفت، به مطالعه این سیاره می پردازد. پیش از این دانشمندان بر این باور بودند که بروز صاعقه در مشتری متفاوت است در حالیکه اکنون نظر دیگری دارند. دانشمندان دریافتند که صاعقه در مشتری در ابعاد مختلف نیز می‌تواند کاملا متفاوت باشد. هر دو نوع صاعقه هنگام وقوع در آسمان، موجب انتشار امواج رادیویی می‌شوند.
پیش از مطالعه یافته‌های فضاپیمای جونو، دانشمندان مطمئن نبودند که آیا صاعقه در مشتری ممکن است به طور قابل توجهی ضعیف‌تر از صاعقه در زمین باشد یا خیر. سیگنال‌های صاعقه در مشتری در محدوده طیف رادیویی کیلوهرتز ثبت شده است. پس از نزیک شدن فضاپیمای جونو به سیاره مشتری، این فضاپیما توانست ۳۷۷ جرقه صاعقه را شناسایی کرده و آنها را در محدوده مگا هرتز و گیگا هرتز قرار دهد.
به گفته دانشمندان فعالیت‌های صاعقه‌ای بسیاری در نزدیکی قطب‌های سیاره مشتری وجود دارد، اما هیچ یک از آنها در خط استوا نیستند در حالیکه بخش عظیمی از صاعقه‌های زمین در نزدیکی خط استوا رخ می‌دهند. به دلیل دریافت بخش زیادی از حرارت خورشید، بیشتر صاعقه‌های زمین در نزدیکی خط استوا رخ می‌دهند. خط استوا بخش عظیمی از تابش خورشیدی را دریافت می‌کند که این عمل باعث ایجاد هوای مرطوب و گرم و در نتیجه سبب ایجاد رعد و برق می‌شود اما این روند در سیاره مشتری به گونه‌ی دیگری است.
در سیاره مشتری بخش عظیمی از گرما، از خورشید بدست نمی‌آید، زیرا این سیاره ۲۵ برابر کمتر از زمین، نور خورشید را دریافت می‌کند و این در حالی است که بخش زیادی از گرمای مشتری عمدتا از خود این سیاره حاصل می‌شود. همانند زمین، گرم‌ترین قسمت سیاره مشتری نزدیک استوا است و این گرما باعث ایجاد ثبات در محیط فوقانی نزدیکی خط استوا می‌شود. این قطب‌ها ثبات جوی ندارند و این گازهای گرم داخل مشتری را قادر می‌سازد تا به جو بروند که این کار سبب به وجود آمدن صاعقه می‌شود.
محققان همچنین بزرگترین پایگاه داده رادیویی با فرکانس پایین را در اطراف مشتری ایجاد کردند. این پایگاه بیش از ۱۶۰۰ سیگنال فضاپیما جونو را جمع‌آوری کرده است و قادر است در هر ثانیه چهار صاعقه که سرعت آن مشابه صاعقه در زمین است را ثبت کند. سیزدهمین پرواز فضاپیمای جونو، در ۱۶ جولای(۲۵ تیر) انجام خواهد شد. جزئیات بیشتر این پژوهش در مجله Nature منتشر شده است.
سایت علمی بیگ بنگ / منبع: techtimes.com
