ایران اکازیون:اکتشافات ما بر روی مریخ مدیون تلاش هزاران هزار دانشمند و محقق است که عمر خود را برای پی بردن به ناشناخته‌های سیاره سرخ صرف کرده اند. اما به جز این مهندسان و دانشمندان سخت کوش فضاپیماها و مریخ نوردهایی نیز هستند که قسمت عظیمی از اطلاعات اکنون خود را مدیون آن‌هاییم. مریخ نوردانی نظیر اسپریت ( روح ) ، اپورچینوتی (فرصت) که در سال ۲۰۰۴ با اختلاف زمانی ۳ هفته از هم بر سطح این سیاره فرود آمدند و به کاوش در آن پرداختند.
در ابن تصویر سایه ای از مریخ نورد اسپریت را می بینید که پشت به خورشید قرار دارد.
به گزراش بیگ بنگ، امروز سالگرد ۱۰ سالگی حضور مریخ نورد روح در مریخ میباشد، کاوشگری که منظره هایی شگفت انگیز از این سیاره سرخ را رونمایی کرد جایی که هیچ انسانی تاکنون ندیده و تا پیش از آن تصوری هم از آن نداشته است. کاوشگر روح ناسا در روز چهارم ژانویه ۲۰۰۴ در سطح مریخ فرود آمد و سه هفته بعد، کاوشگر فرصت نیز به آن ملحق شد. اتاق فرمان از برخورد فضاپیمای حامل مریخ نورد با جو مریخ و باز شدن چتر نجات خبر داد، در آخرین مرحله از فرود نه چندان آرام این مریخ نورد، کیسه های هوا، همچون خوشه انگوری آن را در برگرفتند و پس از چندین بار برخورد با خاک مریخ آرام گرفت.
در ابتدا قرار بود این دو مریخ نورد برای ۹۰ روز سطح اسرارآمیز سیاره مریخ را کاوش کرده و مناطق متفاوت فرود خود را به دنبال نشانه‌هایی از فعالیت آبی در گذشته بررسی کنند. هر دو مریخ نورد در مدت تعیین شده مدارکی مبتنی بر وجود آب مایع جاری در گذشته مریخ به دست آوردند. آنها انبوهی عکس و داده های علمی به زمین فرستادند و دید ما را از سیاره سرخ ارتقا دادند. مهندسی عالی و البته عاملی محیطی که در زمان طراحی برنامه مریخ نوردها مورد توجه قرار نگرفته بود دست به دست هم داد تا مریخ نوردها پایداری بی نظیری بر سیاره سرخ از خود نشان دهند. در کنار مسایل مهندسی، آنچه این دو مریخ نورد را در بقای طولانی خود کمک کرد، گردبادهای مریخی بود که هر از چندگاهی وزیدن می گرفت و مانند یک جارو صفحات خورشیدی تولید کننده نیرو را تمیز می کرد و مریخ نورد می توانست از ظرفیت خود استفاده کرده و باتری هایش را شارژ کند.
این تصویری از مریخ نورد روح میباشد که لایه ای نازک از گرد و خاک را روی پنل های خورشیدی اش نشان می دهد.
مریخ‌نورد روح در سال ۲۰۱۰ در یک تپه شنی گیر کرد و نمی توانست جهت خود را برای دریافت نور خورشید در زمستان اصلاح کند، در نهایت ناسا یک سال بعد آنرا مرده اعلام کرد، اما کاوشگر فرصت تا به امروز به کار خود ادامه داده و هیچ نشانه‌ای از کند شدن نشان نداده است. این مریخ نورد در لبه های دهانه اندور به گشت و گذار و جمع آوری داده مشغول است و وارد دهمین سال فعالیت خود شده است. اگرچه این روزها هیجان زیادی درباره دست آوردهای مریخ نورد کنجکاوی وجود دارد اما تاریخ مریخ شناسی با این دو قلو ها ورق خورد و نام آنها در تاریخ کاوش های فضایی همیشه به یاد خواهد ماند.
مریخ نورد روح ۷.۷۳ کیلومتر را بر سطح سیاره ی سرخ پیمود، بیش از ۱۲ برابر چیزی که هدف ماموریتش بود. این کاوشگر از سربالایی هایی که تا ۳۰ درجه شیب داشتند بالا رفت و نخستین روباتی نام گرفت که از تپه ای روی یک سیاره ی دیگر بالا می‌رود؛ بعد از اینکه چرخ جلوی سمت راستش در سال ۲۰۰۶ از کار افتاد، باز هم حدود ۱ کیلومتر دیگر پیمود.این خودرو بیش از ۱۲۴ هزار تصویر به زمین فرستاد؛ سطح بیش از ۱۵ سنگ هدف را سایید و ۹۲ سنگ دیگر را هم با برس پاک کرد تا آن ها را برای بررسی توسط چند طیف سنج و یک تصویرگر میکروسکوپی‌اش آماده کند. مسیر طی شده توسط کاوشگر فرصت نیز تا به امروز ۳۸.۷ کیلومتر بوده است.
تصویری از غروب خورشید در مریخ که به‌وسیله مریخ نوردروح عکس‌برداری شده‌است.
در حال حاضر نیز کاوشگر کنجکاوی ناسا که در اوت ۲۰۱۲ در دهانه گیل مریخ وارد شده است، تحقیقات به دنبال نشانه‌های حیات را در مرحله بالاتری انجام می‌دهد. مشاهدات کنجکاوی نشان داده که ناحیه‌ای موسوم به «خلیج یلونایف» احتمالا چند میلیارد سال پیش در دریاچه آب شیرینی که احتمالا ۵۰ در پنج کیلومتر وسعت داشته، از حیات اولیه برخوردار بوده است.
Read More : NASA , universetoday , spirit , Spirit rover
