ایران اکازیون:آخرین ایدهی موجود برای جمع آوری زبالههای فضایی همچون ببری گرسنه به شکار خود حمله میکند. شرکت آئرو اسپیس میگوید بران کرفت به دور زبالههای فضایی که به دور زمین میگردند پیچیده شده و آنها را به اتمسفر زمین برمیگرداند تا در جو زمین سوخته و دیگر تهدیدی برای فضانوردان یا ماهوارهها نباشند.
به گزارش بیگ بنگ، این پروژه اخیرا برای دومین بار از برنامهی مفاهیم پیشرفته و نوآورانهی ناسا بودجه دریافت کرده است. برنامهی مفاهیم پیشرفته و نوآورانه مختص ایدههایی است که سالها از عملی شدن فاصله دارند و ممکن است هرگز به آن مرحله نرسند. سفینهی برن بسیار عریض و انعطافپذیر بوده و ضخامت آن کمتر از موی انسان است به همین دلیل محافظت از آن در برابر تابش و حتی سنگهای آسمانی بسیار ریز دشوار است.
زیگفرید جانسون محقق اصلی این پروژه و دانشمند ارشد شرکت آئرو اسپیس میگوید: «سفینهی برن باید ضد گلوله باشد چرا که یک ذرهی ۵ میکرونی نیز میتواند به ورقههای ساختار اصلی آن که ۱۰ میکرون ضخامت دارند نفوذ کند.» این شرکت که در کالیفرنیا قرار دارد طراحی سفینهی فضایی را به گونهای انجام داده است که انعطاف پذیر باشد. اگر یک سلول خورشیدی مود اصابت سنگهای آسمانی بسیار ریز قرار گیرد فقط همان سلول از کار خواهد افتاد. در مورد ریزپردازنده ها و تجهیزات دیجیتالی این سفینه نیز به همین طریق خواهد بود و اگر یکی از آنها از کار بیفتد بقیه به کار کردن ادامه خواهند داد. حتی مخزن سوخت که بین دو ورقهی نازک قرار گرفته است به قسمتهای متعددی تقسیم شده است. در صورت اصابت سنگهای ریز آسمانی یا هر اتفاق دیگری که به یکی از این قسمتها آسیبی وارد کند قسمتهای دیگر به کار خود ادامه خواهند داد.
اشعهها چالشی دیگر بر سر راه این سفینهی میباشند و بیشتر ابزارآلات الکترونیکی در برابر شرایط دشوار فضا مقاومت ندارند. بودجهی NIAC امکان انجام تحقیقات بیشتر به منظور بهبود مقاومت در برابر تابش در طول استقرار کوتاه مد نظر شرکت را فراهم میکند. شرکت آئرو اسپیس در نظر دارد تا حد ممکن این سفینه را کارآمد و با هزینهی کم بسازد. این سفینه علاوه بر اینکه کم وزن است و همین باعث کاهش مصرف سوخت میشود بلکه میتواند تعداد زیادی از آن را با یک پرتاپ کننده به فضا فرستاد تا هر کدام آن یک قسمت از زبالهی فضایی را از بین ببرند. انرژی مورد نیاز سفینهی برن توسط سلولهای خورشیدی فوق نازک و همچنین مقدار کمی سوخت تامین خواهد شد. این شرکت در نظر دارد سفینه را منظم به فضا بفرستد.
پس از آنکه هر سفینه یک زبالهی فضایی را در برگرفت آن را به سمت زمین برخواهد گرداند و همچون یک سوزاننده، زبالهها را در اتمسفر زمین خواهد سوزاند. دهههاست که از زبالههای فضایی که به دور زمین میگردند اطلاع داریم اما با هر پرتاپ جدید این مشکل بزرگتر شده و به حالت اضطراری در میآید. حداقل ۵۰۰۰۰۰ تکه زبالهی فضایی که به دور زمین میگردند در فضا وجود دارد. این تعداد بدون احتساب ورقههای رنگی است که با سرعت ۱۷۵۰۰ مایل در ساعت قادر به ایجاد صدمات بسیاری به فضاپیماها میباشند.
ناسا به منظور جلوگیری از برخورد با زبالههای فضایی گاه و بیگاه مسیر ایستگاه فضایی بینالمللی را تغییر میدهد. سفینههای فضایی گاهی با بقایای ماموریتهای فضایی پیشین برخورد میکند و سبب آسیب میشوند. در سال ۲۰۰۹ ماهوارهی ایریدیوم ۳۳ که در حال استفاده بود و ماهوارهی کاسموس-۲۲۵۱ که از کار افتاده بود باهم برخورد کرده و تودهای زبالهی فضایی تولید کرد که همچنان به دور زمین میگردند.
تکنولوژی ساخت سفینهی بران علاوه بر کمک به جمع آوری زبالههای فضایی به کاهش وزن سایر ماهوارهها نیز کمک خواهد کرد. کمک مالی NIAC دو سال بودجهی تحقیقاتی فیلم نازک را تامین میکند. محققان در نظر دارند تا مسیر تکنولوژی و فناوری ساخت آن را مشخص کنند. جانسون با اشاره به اینکه حضور این پروژه در فضا نیازمند چند میلیون دلار است گفت: «ما همچنین به دنبال جلب مشارکت دولت و سایر شرکتها برای بردن این پروژه به فاز بعدی میباشیم.» زمانی که بران به راه بیفتد در صورتی که سفینههای کافی به کار گرفته شوند قادر خواهد بود بیشتر اجرام با وزن ۰.۹ کیلوگرم و کمتر را در عرض چند سال جمع آوری کند.
ترجمه: معصومه رحیمی/ سایت علمی بیگ بنگ
منبع: Livescience.com