ایران اکازیون:نظریۀ جدید اخترشناسان نشان می هد که برخی سیاهچالهها قادرند ستارههای مرده را حداقل برای چند ثانیه احیا کنند. این تحقیق که توسط دکتر “کریس فراگلی” از کالج چارلستون کارولینای جنوبی انجام شده، به بررسی این موضوع پرداخته که چگونه سیاهچالههای جرم متوسط(IMBHs) با اجسام خاصی مانند کوتولههای سفید یعنی ستارههای مردهای که دیگر در معرض همجوشی هستهای نیستند، تعامل برقرار میکنند.
به گزارش بیگ بنگ، یافتههای این تحقیق نشان می دهد اگر یک ستارۀ کوتوله سفید از داخل شعاع جزر و مدی سیاهچالههای جرم متوسط که جرم آن ۱۰۰۰ تا ۱۰۰۰۰ برابر جرم خورشید است عبور کند، سلولهای هستهای موجود در ستاره برای چند ثانیه احیا خواهند شد. این روند که بعنوان اختلال جزر و مدی(TDE) شناخته میشود، باعث میشود کوتوله سفید در جهتهای متفاوتی کشیده و فشرده شود. اختلال جزر و مدی میتواند انفجار ِ عظیم الکترومغناطیسی ایجاد کند که ما میتوانیم برخی از سیگنالهای موج گرانشی آن را بر روی زمین مشاهده کنیم. همچنین این انفجارها میتوانند ستارگان کوتوله سفید را تغییر دهند.
سوزاندن هستهای که در طول روند اختلال جزر و مدی ِ یک ستاره کوتوله سفید رخ میدهد، موجب ِ تغییرات قابل توجهی در ترکیب شیمیایی آن میشود و اغلب هلیوم، کربن و اکسیژن یک کوتوله سفید معمولی را به عناصری که در جدول تناوبی به آهن نزدیکتر هستند تبدیل میکند. دکتر فراگلی با استفاده از یک شبیهسازی کامپیوتری متوجه شد که چنین سوزاندن هستهای در واقع یک رخداد معمولی به شمار میآید. همچنین عناصر تولید شده در این رویداد به این امر بستگی دارند که کوتوله سفید تا چه حد به سیاهچاله نزدیک باشد. رخدادهای دورتر کلسیم بیشتری تولید میکنند، در حالی که موارد نزدیکتر آهن بیشتری تولید مینمایند.
این رویدادها از آن جهت مفید هستند که میتوانند به ما در پیدا کردن سیاهچالههای جرم متوسط که یافتنشان بسیار دشوار است، کمک کنند. رصد کردن نور ساطع شده از اختلال جزر و مدی میتواند به ما کمک کند تا بفهمیم چند سیاهچالههای جرم متوسط در کنارش وجود دارد.
مهمترین چیز این است که بدانیم چه تعداد “سیاهچاله جرم متوسط” وجود دارد، چرا که این امر به ما کمک خواهد کرد که به این سوال که سیاهچالههای فوقالعاده عظیم از کجا آمدهاند، پاسخ دهیم. لذا پیدا کردن سیاهچالههای جرم متوسط از طریق رویدادهای اختلال جزر و مدی، پیشرفت خوبی به شمار می آید. جزئیات بیشتر این پژوهش در Astrophysical Journal منتشر شده است.
ترجمه: سهیلا دوست پژوه / سایت علمی بیگ بنگ
منبع: iflscience.com