ایران اکازیون:فضاپیمای بعدیِ شکارچی سیاره از ناسا – که نام کاملش ماهواره بررسی سیارات فراخورشیدی عبوری(TESS) است – قرار است ۱۶ آوریل ۲۰۱۸ بر روی موشک فالکون ۹ اسپیس ایکس از پایگاه نیروی هوایی کیپ کاناورال- فلوریدا پرتاب شود.
به گزارش بیگ بنگ، ماهواره TESS بیش از ۲۰۰ هزار ستارۀ مجاور را با دقت موشکافی خواهد کرد؛ به گفته اعضای تیم مأموریت، مطالعۀ دقیق بسیاری از این ستارگان در رصدخانه‌های دیگر به اتمام خواهد رسید. رینهارت، دانشمند پروژۀ TESS از مرکز پرواز فضایی گودارد ناسا در گرینبلت- ماریلند، گفت: «TESS دری را به سوی یک نوع مطالعۀ کاملأ جدید گشوده است. می‌توانیم تک تک سیارات را مطالعه کنیم و درباره تفاوت‌های بین سیارات صحبت کنیم. هدف‌هایی که TESS پیدا می‌کند به مدت چندین دهه موضوعات جالبی برای تحقیق خواهند بود. این شروع یک دورۀ جدید از تحقیق بر روی سیارات فراخورشیدی است.»
اگر همه چیز طبق برنامه پیش رود، این ماهواره که ۳۱۸ کیلوگرم وزن دارد، در یک مدار به شدت بیضویِ ۱۳.۷ روزه قرار می گیرد که ۱۰۸ هزار کیلومتر به زمین نزدیک و ۳۷۳ هزار کیلومتر از آن دور می شود. به گفته مسئولین مأموریت، این مدار – که هیچ فضاپیمایی تاکنون در آن قرار نگرفته– به طور باورنکردنی پایدار است و موجب میشود TESS بدون اینکه موتورش به احتراق بیفتد به مدت چندین دهه در آن باقی بماند.
این ماهواره نخستین مأموریتِ دوساله‌اش را با استفاده از چهار دوربین ویژه سپری می‌کند تا «عبور سیارات» را شکار کند؛ عبورها تغییراتی کوچک در روشنایی هستند که در اثر عبور سیارات بیگانه از مقابل ستارگان خود از نقطه‌نظر ِ TESS رهگیری میشود. این همان روشِ شکار سیاره است که تلسکوپ فضایی کپلر ناسا استفاده کرده است و تقریبأ دو سوم از ۳۷۰۰ سیارۀ فراخورشیدی شناخته شده را کشف کرد. اما اختلافات بزرگی بین دو مأموریت به چشم می‌خورد.
یک اختلاف هزینه است: هزینۀ کپلر تقریبأ ۶۰۰ میلیون دلار بود، درحالیکه هزینۀ TESS برابر با ۲۰۰ میلیون دلار می‌باشد. به علاوه، کپلر همچنان در یک بخش از آسمان شروع کرد که شامل ۱۵۰ هزار ستاره در حین مأموریت اولیه‌اش بود و از سال ۲۰۰۹ تا سال ۲۰۱۳ به طول انجامید. و این ستارگانِ هدف نسبتأ دوردستی بودند – اصولأ بیش از ۱۰۰۰ سال نوری فاصله دارد.
ماهواره TESS یک بررسی گسترده‌تر را انجام می دهد و ظرف دو سال حدود ۸۵ درصد از آسمان را پوشش می‌دهد. این ماموریت ستارگان نزدیک را مورد هدف قرار خواهد داد – ستارگانی که در فاصلۀ ۳۰۰ سال نوری از زمین قرار دارند. انتظار می‌رود این مأموریت جدید هزاران سیارۀ جدید را کشف کند که برخی از آنها به اندازه‌ای نزدیک خواهند بود که با استفاده از ابزارهای دیگر با جزئیات مطالعه می‌شوند، مثل تلسکوپ فضایی جیمز وب ۸.۸ میلیارد دلاری ناسا که قرار است در می سال ۲۰۲۰ پرتاب شود.
پائول هرتز، رئیس بخش اخترفیزیک در دفتر مرکزی ناسا در کنفرانس خبری گفت: «با تلسکوپ‌های بزرگتر می‌توانیم به دنبال نشانه‌هایی از جو این سیارات بگردیم تا ببینیم از چه چیزی تشکیل شده‌اند و همچنین ببینیم آیا گازهایی از نوع گازهای موجود در جو ِ زمین را دارند و نشانه‌هایی از حیات بر روی آنها وجود دارد یا خیر» هرتز افزود: «TESS به خودی خود نمی‌تواند حیات ماوراء زمین را کشف کند، اما به ما کمک خواهد کرد تا ببینیم کجا باید تلسکوپ‌های بزرگترمان را در این تحقیق استفاده کنیم.» به گفتۀ مقامات ناسا، درحالیکه TESS بر سیارات فراخورشیدی تمرکز دارد، محققان در برنامه «محقق مهمان» در سراسر دنیا این فرصت را دارند تا از این فضاپیما برای بررسی اجرام کیهانی و پدیده‌های دیگر استفاده کنند.
رینهارت گفت: «فکر نمی‌کنم همه چیز را در مورد TESS بدانیم. از نظر من، هیجان‌انگیزترین بخش هر مأموریتی نتایجِ غیرمنتظرۀ آن است، نتایجی که هیچکس انتظارش را نداشته است.» مأموریت TESS بدستِ مرکز گودارد ناسا مدیریت میشود و توسط موسسه فناوری ماساچوست اجرا می‌گردد. محقق اصلی TESS، “جورج ریکر” در موسسه اخترفیزیک و تحقیقات فضایی کاولی MIT مشغول بکار است.
ترجمه: سحر الله‌وردی/ سایت علمی بیگ بنگ
منبع: space.com
