ایران اکازیون:یافته‌های جدید تیم اخترشناسان در دانشگاه کالیفرنیا و برخی مراکز پژوهشی درک ما از چگونگی تنظیم رشد کهکشانها در اثر سیاهچاله‌های ایجاد شده توسط بادهای قوی، را افزایش می دهد.
این عکس کهکشان ۳C 298 را نشان می دهد که در فاصله تقریبی ۹.۳ میلیارد سال نوری نسبت به زمین واقع شده است. رنگ‌های سبز نشان دهنده گازهای پرانرژی در سرتاسر کهکشان هستند که اختروش به آنها روشنایی می بخشد. رنگ آبی نشان دهنده بادهای قدرتمندی است که در سرتاسر کهکشان به وزش در می آیند. سیاهچاله غول پیکر در مرکز ناحیه نارنجی-قرمز روشن و زیر بخش میانی عکس قرار دارد.
به گزارش بیگ بنگ، پروفسور «شلی رایت» از دانشگاه کالیفرنیا سن دیگو گفت: « اَبَر سیاهچالهها بسیار جالب توجه‌اند. درک چرایی و چگونگی تاثیر اَبَر سیاهچاله بر کهکشانها یکی از معماهای جالب در پروسه شکل‌گیری آنهاست.» پروفسور رایت و همکارانش به بررسی مواد پرانرژی پیرامون بادهای قدرتمندی که توسط اَبَر سیاهچالۀ درخشان در مرکز کهکشان ۳C 298 ایجاد می شوند، پرداختند. آقای رایت گفت: «ما سیاهچاله‌های موجود در جهان ِ بسیار ابتدایی را مورد مطالعه قرار دادیم؛ یعنی زمانی که سیاهچالهها فعالانه با افزایش مقادیر عظیمی از مواد گازی رشد و توسعه می یابند. اگرچه سیاهچالهها از خودشان نور منتشر نمی کنند، اما مواد گازی که جذب می کنند، تا دماهای بالایی داغ می شود؛ این عامل باعث پیدایش درخشان‌ترین اجرام در کیهان می شود.»
بر اساس یافته‌های این مطالعه، بادها در سرتاسر کهکشان به وزش در می آیند و بر رشد ستارگان تاثیر می گذارند. اخترشناسان اعلام کردند: «امروزه، کهکشان‌های مجاور نشان می دهند که جرم کهکشان ارتباط تنگاتنگی با جرم سیاهچاله غول‌پیکر دارد. اما با توجه به جرم عظیم اَبَر سیاهچالهها، در جهان ابتدایی، کهکشان ۳C 298 صد برابر کوچکتر از میزان فعلی بوده است. تحقیقات ما نشان می دهد که این کهکشان در این رابطه مقیاس‌بندی میان کهکشان‌های مجاور و اَبَر سیاهچاله‌های واقع در مرکز جای نمی گیرند. پس می توان این طور استنباط کرد که جرم سیاهچاله‌های بزرگ قبل از کهکشان برقرار بوده و مواد پرانرژی ناشی از اختروش‌ها از قابلیت کنترل ِ رشد کهکشان برخوردار بوده‌اند.»
برای انجام مطالعه، محققان از تجهیزات اخترشناسی متعددی استفاده کردند که در زیر به برخی از آنها اشاره می شود: طیف نگار میدان اصلی اوسیریس رصدخانه کِک با قابلیت‌های نوری سازگارپذیر؛ تلسکوپ فضایی هابل متعلق به ناسا و آژانس فضایی اروپا؛ تلسکوپ آرایه میلی متری بزرگ آتاکاما.
«آندری واینر» از دانشگاه کالیفرنیا، سن دیگو اظهار داشت: «لذت بخش‌ترین نقطه تحقیق درباره کهکشان فوق، کنار هم قرار دادن تمامی داده‌ها با روش‌ها و طول موج‌های مختلف بوده است. هر مجموعه داده جدیدی که این کهکشان برای ما ارزانی داشت، به یک سوال پاسخ داد و به ما کمک کرد تا برخی قطعه‌های پازل را سر جایشان قرار دهیم. با این حال، سوال‌های تازه‌ای هم درباره ماهیت کهکشان و ایجاد اَبَر سیاهچالهها به وجود آمد.» محققان گفتند: «این یافته‌ها، اولین نتایج از یک بررسی بزرگ پیرامون اختروش‌های دور و اثر پرانرژی آنها بر ایجاد ستاره و رشد کهکشان هستند. ما به کسب اطلاعات بیشتر و نتایج بهتر در خصوص اختروش‌های دورتر هم اقدام خواهیم کرد.» جزئیات بیشتر این پژوهش در مجله Astrophysical منتشر شده است.
ترجمه: منصور نقی لو/ سایت علمی بیگ بنگ
منبع: sci-news.com
