ایران اکازیون:اجازه دهید نکته عجیب دیگری دربارۀ سیاهچاله‌ها را با همدیگر مرور کنیم: تیمی از ریاضیدانان محاسبه کردند که برخی سیاهچاله در جهانِ در حال انبساط ما می توانند دکمه «reset» را در تاریخچه محتوای خود فشار بدهند؛ با این کار، گذشته را از بین برده و آینده را به علامت سوال بزرگی تبدیل می کنند.
به گزارش بیگ بنگ، اینکه چنین چیزی از دیدگاه ناظر چگونه می تواند به نظر آید، جای ابهام دارد. اما اگر این ایده صحت داشته باشد، شاید سرانجام راه حلی برای یکی از بزرگترین سوال‌ها در کیهان‌شناسی ِ مدرن بدست بیاوریم. اگر قوانین فیزیک را تا محاسبه‌های منطقی آنها پیروی کنیم، کل جرم یک ستارۀ از هم فروپاشیده، در نقطه بسیار کوچکی موسوم به “تکینگی” به صورت فشرده جای می گیرد. این گفته قدیمی وجود دارد که بخش‌هایی از فضا هستند که رازهایی را از بقیه قسمت‌های کیهان پنهان می کنند؛ در این مکان‌ها خود فیزیک نیز از هم فرو می پاشد. برای رویارویی با این مسئله میان جهان قانون مدار و بخش‌های عجیب و غریب سیاهچاله‌ها، از مفهومی به نام «سانسور کیهانی» در فیزیک استفاده می شود.
این پیشنهاد مطرح می شود که مانعی درون سیاهچاله‌ها وجود دارد – حتی عمیق‌تر از افق رویداد که علاقمندان بارها نامش را شنیده‌اند – و فیزیک در ورای آن بی اثر می شود و دیگر امکان پیش‌بینی هیچ چیزی وجود ندارد. مانع یاد شده این تکینگی‌های دردسرساز را از بقیه فضا و زمان به دور نگه داشته و مانع از تبدیل ماهیت بی‌قانون آنها به مسئله‌ای صریح می شود. اما نسخه قوی‌تر “سانسور کیهانی” بر این ایده دلالت می کند که چیزی به نام بی‌قانونی فیزیکی وجود ندارد. خب شاید نیاز به ناپدید شدن این مانع باشد و به فیزیک اجازه داده شود آزادانه و خوشحال به کار خود ادامه دهد. «پیتر هینز» ریاضیدانی از دانشگاه کالیفرنیا در برکلی تردیدهای درباره نسخه شماره ۲ دارد.
هینز بیان کرد: «از اواسط دهه ۱۹۹۰ میلادی، سانسور کیهانی قوی همواره مورد تایید قرار گرفته است.» هینز و همکارانش اجرام غیرچرخشی باردار فرضی موسوم به «سیاهچاله‌های رایسنز-نوردستروم-دوسیتر» را مطالعه می کنند. از منظر نظری، این نوع سیاهچاله‌ها مانعی به نام «افق کوشی»(Cauchy horizons) دارند. در آن سوی افق کوشی، هیچ علت و معلولی درون این فضای تحریف شده نیست. حامیان مدلهای سانسور کیهانی قوی اعلام کردند که این افق‌‌ها می توانند در اثر کوچکترین انحراف در کشش گرانشی یک ستاره در حال فروپاشی از بین بروند. این عامل باعث حذف افق کوشی به نفع مدلهای سانسور کیهانی می شود.
این مطالعۀ جدید نشان می دهد که هر دو مورد مذکور چگونه با چنین اختلال‌هایی در کنار هم قرار دارند؛ اما تنها زمانی که جهان ِ پیرامون سیاهچاله با سرعتی نظیر کیهان ما انبساط پیدا می کند. به پاس بارهای سیاهچاله‌هایرایسنز-نوردستروم-دوسیتر، آنها در مقابل کشش عظیم گرانشی، مقاومت می کنند. کیهان ِ در حال انبساط، محدودیت‌های زمان و انرژی را برای تحریف فیزیک پیرامون یک تکینگی اِعمال می کند. فیزیکدانان توضیح دادند: «در رابطه با گربه شرودینگر، ما می دانیم که امکان زنده و مرده بودن گربه وجود دارد. اما اگر گربه درون افق کوشی بیفتد، حتی امکان محاسبۀ این احتمالات هم وجود نخواهد داشت.» تمامی این گفته‌ها بر ماهیت عجیب و غریب سیاهچاله‌ها می افزاید. تحقیق حاضر در مجله «Physical Review Letters» منتشر شده است.
ترجمه: منصور نقی لو/ سایت علمی بیگ بنگ
منبع: sciencealert.com
