ایران اکازیون:ناسا برای فضانوردان خود مقررات نسبتا سفت و سختی را در نظر می گیرد، البته آنقدرها هم غیر قابل حصول نیست. شرایط داوطلب شدن برای ورود به باشگاه فضانوردان ناسا داشتن حداقل مدرک کارشناسی علمی، فیزیک جسمی مناسب و قد بین ۱۴۹ تا ۱۹۳ سانتیمتر است.
به گزارش بیگ بنگ، شرایط دیگری که از طرف ناسا اعلام نشده است اما به صورت نامحسوس وجود دارند، مثل: خونسردی تحت فشار روانی، مهارت های حل مسئله و همچنین توانایی کار تیمی. اما یکی از خصوصیاتی که ممکن است اصلا به ذهنتان خطور نکند، داشتن دستگاه گوارش سالم و قوی است، حال چرا چنین چیزی مهم است پایین تر آن را توضیح می دهیم.
بی وزنی در فضا می تواند شرایط منزجر کننده ای را ایجاد کند. اگر فکر می کنید که تمیز کردن لکه های روی فرش سخت است، به پاک کردن استفراغ شناور و یا خرده های پوست فکر کنید. اسکات کلی، از فضانوردان ناسا می گوید: «پوست انسان در فضا به ریزش دچار می شود، همچنین در فضا ضخامت بخش های مختلف پوست بدن تغییر می کند، مثلاکف پا به نرمی پوست بچه ها می شود، در عوض قسمت های بالاتر پا که معمولا حین جابجا شدن از آنها استفاده می شود به ضخامت پوست تمساح می گردد.» قطعات ریز پوست که از بدن فضانوردان جدا شده و در هوا معلق هستند، برای کسانی که دهانشان باز است عذاب آور می شود، اما این بدترین چیز ممکن در فضا نیست. برای آگاهی بیشتر نسبت به این مسائل نگاهی می اندازیم به آنچه در طی ماموریت STS-1 رخ داد.
در آوریل سال ۱۹۸۱، جان یانگ و رابرت کریپن با شاتل فضایی کلمبیا اولین ماموریت موفقیت آمیز شاتل های ایالات متحده آمریکا را انجام دادند، البته این ماموریت بدون مشکلات هم نبود. به دلیل مشکلی که در سیستم توالت STS-1 به وجود آمد، آنها مجبور بودند با کیسه های لوله ای شکل تکه های مدفوع چسبیده شده به بدن خود را به شکل منزجر کننده ای تمیز کنند. شرایط حتی هنگام ورود به توالت بدتر هم می شد، وقتی که تکه هایی از مدفوع از سیستم تهویه بیرون آمده و وارد کابین اصلی می شد. یانگ و کریپن اگرچه از این تجربه کثیف جان سالم به در بردند اما خاطره منزجر کننده اش برایشان باقی ماند.
البته ماموریت STS-1، یک ماموریت منحصر به فرد بود، چون اولین ماموریت شاتل ها بوده و بسیاری از دستگاه ها هنوز در شرایط واقعی تست نشده بودند، در واقع اشکال در سیستم دفع مدفوع یکی از کوچکترین مشکلاتی بود که در این ماموریت پیشگامانه به وجود آمد. اما جان یانگ در ماموریت های آپولو همک ه شرایط عادی تری داشت و دستگاه ها به خصوص در شرایط بی وزنی تقریبا بدون خطا کار می کردند مشکلات مشابهی را تجربه کرده بود. در طول ماموریت آپولو ۱۰، که جان یانگ، تام استنفورد و جین سرنان سه فضانوردش بودند، برای مدت کوتاهی تخلیه مدفوع دچار مشکل شد و بوی مشمئز کننده ای که در فضا پخش می شد آن سه را دچار مشکل کرده بود.
فضانوردان بسیاری درباره مشکلات مختلف و ظریفی به صحبت پرداخته اند که کمتر به آنها توجه می شود، مثلا سیستم دفع زباله در فضا و دیگر مشکلات خاصی که ممکن است جذابیت های سفرهای فضایی را برای شما کمتر کند. اما زیست شناس نجومی، کاستوری ونکاتسواران حرف های دلگم کننده ای می زند و نوید می دهد که: «در آینده به کمک توالت های مکنده ای که در دست طراحی هستند و همچنین سیستم های تصفیه ی عالی، دستشویی ایستگاه فضایی بین المللی از حمام خانه شما هم بارها و بارها تمیز تر خواهد بود.»این خبر بسیار خوبی برای طرفداران فضانوردی خواهد بود.
ترجمه: امین میرزایی/ سایت علمی بیگ بنگ
منبع: livescience.com
