ایران اکازیون:بزرگترین خوشه کهکشانی که در بخش‌های اولیه از جهان هستی قرار گرفته، توسط اخترشناسان مورد مطالعه قرار گرفت و وزن آن تقریبا برابر ۵۰۰ تریلیارد خورشید تعیین شد.
براساس گزارش ساینس‌الرت به نقل از همشهری، این خوشه کهکشانی که IDCS 1426 نام دارد در فاصله ۱۰ میلیارد سال نوری از زمین قرار گرفته است و به اندازه‌ای دور است که دانشمندان می‌گویند نوری که از آن قابل ردیابی است، متعلق به دورانی است که وسعت جهان هستم تنها یک چهارم وسعت کنونی‌اش بوده است. به گفته مارک برادوین از دانشگاه میسوری کانزاس، از میان تمامی سازه‌هایی که تاکنون مشاهده کرده‌ایم، این خوشه کهکشانی سنگین‌ترین سازه‌ای است که در چهار میلیارد سال اول جهان هستی وجود داشته‌است.
خوشه‌های کهکشانی مشابه IDCS 1426 بزرگترین اجرام در جهان هستند که اجزای آن، صدها‌هزار کهکشان مجزا، به واسطه نیروی گرانش به یکدیگر پیوند خورده‌اند. این خوشه کهکشانی اولین‌بار در سال ۲۰۱۲ توسط تلسکوپ فضایی اسپیتزر کشف شد، و اخترشناسان از آن زمان تاکنون به کمک تلسکوپ فضایی هابل و رصدخانه کک به مطالعه آن پرداختند. اکنون دانشمندان دانشگاه میسوری با استفاده از رصدخانه چاندرا اطلاعات بیشتری درباره آن به دست آورده‌اند.
براساس مطالعات جدید، فاصله زیاد این خوشه کهکشانی تا زمین به آن معنی است که آنچه امروز از این خوشه دیده می‌شود، تصویر جوانی آن است در دورانی که جهان تنها ۳.۸ میلیارد سال سن داشته‌است. شاید این سن از دید شما زیاد به نظر بیاید، اما با در نظر گرفتن عمر ۱۴ میلیارد سالی زمین، ۳.۸ میلیارد سال سن چندان بزرگ به نظر نمی‌آید.
دانشمندان دریافتند ۹۰ درصد از جرم این خوشه را ماده تاریک تشکیل داده است و نقطه‌های درخشانی از پرتو ایکس در نزدیکی مرکز این خوشه قرار گرفته‌است. اخترشناسان براین باورند این هسته‌های متراکم و به شدت سرد از مرکز خوشه، به واسطه ترکیب IDCS 1426 با خوشه در حال شکل‌گیری دیگری در حدود ۵۰۰ میلیون سال پیش از آن ایجاد شده‌اند. از این رو دانشمندان براین باورند ترکیب شدن گروه‌هایی از خوشه‌های کهکشانی با یکدیگر از اوایل تاریخ جهان هستی رایج بوده است و در شکل‌گیری این خوشه کهکشانی جوان نقشی مهم ایفا کرده است.
جدا از هسته سرد، این خوشه دارای بخش‌هایی حاوی گازهایی به شدت داغ است که نشان از رشد به‌شدت سریع خوشه کهکشانی دارد. با توجه به آنکه میزان عناصر سنگین‌تر از هیدروژن و هلیوم تا حد غیرعادی پایین است، اخترشناسان باور دارند این خوشه جوان کهکشانی هنوز در مرحله غنی‌سازی گازهای داغ با استفاده از این عناصر سنگین به‌سر می‌برد. اگرچه خوشه IDCS 1426 به بزرگی خوشه کهکشانی ال‌گوردو که در سال ۲۰۱۴ کشف شده، نیست؛ اخترشناسان معتقدند با گذشت زمان، این خوشه نیز رشد کرده و به همان اندازه غول‌پیکر خواهد شد. جزئیات بیشتر این پژوهش در Astrophysical Journal منتشر شده است.
سایت علمی بیگ بنگ / منبع: sciencealert.com
